एउटा सानो गाउमा दुई
जना प्रेमी,प्रेमिका-थिए ।
प्रेमीको नाम थियो सुमन र
प्रेमिकाको नाम थियो कालि ।*
अप्सोच
कालिको आँखाको रोसनि थिएन । यि दुई
प्रेमी,
प्रेमिका एक आपसमा धेरै
माया गर्थे ।
यति सम्म कि एक पल पनि छुटिएर
टाढा बस्न सक्दैन्थे ।
सुमन आफ्नो कालिको साह्रै ख्याल
गर्थो । याँहा सम्म कि कलिलाई खान
खुवाउने, नुहाइदिने, कपडालगाई दिने
ईत्यादि ।
एक दिन कालि आफ्नो प्रेमी सँग भनी
" सुमन म तिमीसँग विवाह गर्न
चाहान्छु, मलाई अरु केही पनि चाहिदैन ।
तिमी भए पुग्छ,
जिवन् भरी यसरी नैतिम्रो साथ पाए भने म हरेक
दु:ख, शुख
हासी हासी काट्नेछु ।
तिमी बिना म मेरो जिवनको कल्पना सम्म
गर्न
सक्दिन । तिमीनै
मेरो आँखाको रोसनि हौ ।"
यि सबै कुरा सुनेर सुमनको मन साह्रै
खुशी भयो, अनी भन्यो
" काली तिमी बाहेक
मेरो पनि यो संसारमा को नै छ र ?
तिमी नै हो मेरो आफ्नो भने
पनि पराई भने पनि ।
म पनि तिमी बिना एक पल
पनि जिउन सक्दिन, तिमीनै
हौ मेरो अतित, तिमी नै हौ मेरो बर्तमान
र
तिमी नै हुने
छौ मेरो भविष्य ।"
एक दिन अचानक कलिलाई
कसैबाट दुईवटा आँखा मिल्यो ।
आँखा खोली हेर्दा त
आफ्नो अगाडि एउटा अन्धो मान्छेलाई
देखि ,त्यो अन्धो मान्छे अरु
कोही नभैइ सुमननै थियो
कालि अचम्म मान्दै एकोहोरो टोलाएर
हेरी मात्रा रही ।
अनी सुमन भन्छ : बिहे गर्छौ म सँग कालि ?
कालि : सरी, सुमन म तिमीसँग बेहे गर्न
सक्दिन ।
तिमी त अन्धो पो रहेछौ ।
तिमीले मलाई कसरी पाल्न सक्छौ र?
यि सबै कुरा सुनेर सुमन को साह्रै चित्त
दु:खयो र आँखा भरी आसु पारेर
सानो कपिको पानामा
मेरी प्यारी मुटुको धडकन कालि
मिठो सम्झना
अनी न्यानो माया
कालि, तिमी जहाँ छौ, त्यही सधैं
खुशी हुनु ।
तिम्रो जीवनमा कहिल्यै पनि दु:खले
बास नगरोस । तिमी त म
बिना पनि बाँच्न सक्दिरहेछौ तर म
तिमी बिना बाँच्न
सक्दिन त्यसैले म यो संसारलाई छाडेर जादैछु र
अन्त्यमा मैले तिमीलाई उपहार
दिएको मेरा ति दुई आखाँको सधै जतन गर्नु
गुड बाई ।।
उहिँ तिम्रो सुमन
उनि मलाई अत्यन्तै माया गर्थिन ,
म सोच्थे कि त्यो धेरै नै हो ..हद हो !
उनि मलाई भगवानले नै
उनको लागि पठाएको झैँ
गर्थिन ,
...तर म उनलाई घृणा गर्थे,
बेवास्ता गर्थे
समस्या मेरै घमण्ड रहेछ ..!
मैले उनलाई भने,-"तिमि
मलाई छोड
ममा तिम्रो कुनै अधिकार छैन ;
उनले भनिन ,"किन ??"
मैले भने :"तिमीलाई म
रत्तिभर माया गर्दिन ..!
मलाई तिम्रो मतलब छैन ..
तिमि को हौ र म तिमीलाई
वास्ता गरौँ ???"
त्यसपछि,उनि गइन र
आइनन कहिल्यै फर्केर .....
..
मैले उनलाई चिन्न सकिन,
बुझ्न सकिन, जतिबेला म
उनीलाई सजिलै पाउथे ..!
तर आज उनैको
आवश्यकता महशुस गर्दैछु .........।
प्रिय तिमिले मलाई धोका दिए पछि गयौ ।
समालिएको मेरो मुटु लिए पछि गयौ ।
ऐना सरि मेरो हृदय चकनाचुर पारी ।
च्यात्तिएको मेरो मन नत सिए पछी गयौ ।
प्रेम मा अमर हुने सपना बिलायो आज ।
पल पल मारी टुक्राटुक्रा पारी दिए पछि गयौ ।
(एक) गजल
फेसबुकमा तपाईं या आफ्ना साथीहरूको वालमा कुनै सन्देश पोस्ट गरिएको हेर्नुहुन्छ वा लाइक गर्नुहुन्छ भने अब सतर्क बन्नुस् । साथी वा कसैको वालमा कमेन्ट गर्दार् या ऊसँग छलफलमा जुट्दा तपाईंको स्वास्थ्यलाई हानि पुर्याउन सक्ने एक अध्ययनले देखाएको छ । आवश्यकभन्दा बढी फेसबुसक एक्सेस गरेमा तपाईंलाई 'सर्ट टर्म मेमोरी' मा क्षति हुने रोग लाग्न सक्छ ।स्टकहोमस्थित केटीएच रोयल इन्स्टिच्युट अफ टेक्नोलजीका इरिक भन्छन्, 'आजको 'इन्फरमेसन ओभरलोड' को युगमा अफलाइन हुनु स्वास्थ्यका लागि राम्रो हो । किनभने जब तपाईं सोसल मिडियाको एडिक्ट बन्नुहुन्छ, तब तपाईंले धेरै घटनाहरू हेर्न र पढ्न पाउनु हुन्छ । यसले हाम्रो मनमस्तिष्कमा गहिरो प्रभाव छाड्छ । फलस्वरूप हामीमा सम्झने शक्तिको क्षय हुन्छ, हामीलाई बिर्सने रोग लाग्न थाल्छ ।' फ्रानसेन थप्छन्, 'हाम्रो मस्तिष्कको त्यो भाग जसलाई 'वर्किङ मेमोरी' पनि भनिन्छ, घटनाहरूलाई कम समयसम्म मात्र सञ्चित गर्ने क्षमता यसमा हुन्छ ।
Subscribe to Our Newsletter
